بررسی تاثیر پلیمر سوپرجاذب، سولفات پتاسیم و کود دامی بر صفات فیزیولوژیک ارزن دم روباهی (Setaria italica) درشرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی

تنش خشکی یکی از مشکلات مهم کشاورزی و از مهمترین فاکتورهای کاهش محصولات گیاهی است. با کاربرد برخی مواد جاذب رطوبت می توان از بارندگی‌های پراکنده استفاده و موجب کاهش تبخیر آب از خاک در امر حفظ و ذخیره آب در خاک شد. به منظور بررسی تاثیر پلیمر سوپرجاذب، سولفات پتاسیم و کود دامی در شرایط تنش خشکی و آبیاری مطلوب روی برخی ویژگی‌های ارزن دم روباهی آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1391 انجام گردید. تیمار آبیاری با سه سطح (50،75 و 100) درصد ظرفیت زراعی به عنوان کرت اصلی و پلیمر سوپرجاذب (kg/hec100) سولفات پتاسیم (kg/hec200)، کود دامی (ton/hec25) و شاهد به عنوان کرت‌های فرعی در نظر گرفته شد. صفات شاخص کلروفیل برگ، محتوای آب نسبی برگ (RWC)، نشت یونی، قند، پرولین و عملکرد علوفه تر بررسی گردید. نتایج نشان داد که با کاهش میزان آبیاری میانگین صفات محتوای آب نسبی و عملکرد علوفه تر به طور معنی داری کاهش و میزان شاخص کلروفیل، درصد نشت یونی، پرولین و قندهای احیا کننده افزایش پیدا کرد. بالاترین میانگین صفات محتوای نسبی آب برگ و عملکرد علوفه تر، همچنین کمترین درصد نشت یونی، میزان قند و پرولین مربوط به پلیمر سوپرجاذب بود. با توجه به نتایج بدست آمده پلیمر سوپرجاذب موجب کاهش خسارات وارد شده در تنش خشکی می باشد. بیشترین میزان علوفه تر با استفاده از پلیمر سوپرجاذب نشان دهنده‌ی نقش تاثیر‌گذار آن در شرایط تنش خشکی است.